- obeznany
- obeznany {{/stl_13}}{{stl_8}}przym., Ia, obeznanyni {{/stl_8}}{{stl_7}}'mający w czymś dobrą orientację, znający się na czymś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pracownik obeznany z komputerem. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
obeznany
Look at other dictionaries:
fachowy — fachowywi 1. «poświęcony jakiemuś fachowi, jakiejś specjalności; specjalny, zawodowy» Fachowe czasopisma, książki. Fachowa terminologia, porada. Fachowe wykształcenie. 2. «biegły w jakimś fachu, obeznany z jakimś zawodem, z jakąś dziedziną;… … Słownik języka polskiego
finansista — m odm. jak ż IV, CMs. finansistaiście; lm M. finansistaiści, DB. finansistatów 1. «posiadacz finansów, kapitałów; kapitalista, bankier» 2. «rzeczoznawca w sprawach finansowych, człowiek obeznany z zagadnieniami finansowymi, biegły w nauce o… … Słownik języka polskiego
niefachowy — niefachowywi 1. «nie związany z jakimś zawodem, nie poświęcony ściśle jakiemuś fachowi; niezawodowy, niespecjalny» Niefachowe pisma, kwartalniki. 2. «nie znający fachu, nie obeznany z jakimś zawodem, niewykwalifikowany; nie odpowiadający… … Słownik języka polskiego
nowicjusz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «człowiek początkujący w jakimś zawodzie, nie mający doświadczenia, wprawy w wykonywaniu czegoś; ktoś nie obeznany ze środowiskiem, do którego przybył» Być nowicjuszem w jakimś zawodzie, w jakiejś dziedzinie.… … Słownik języka polskiego
obeznać — dk I, obeznaćam, obeznaćasz, obeznaćają, obeznaćaj, obeznaćał, obeznaćany przestarz. dziś zwykle w imiesłowie biernym «zapoznać, zaznajomić kogoś z czymś» Obeznany z bronią, z programem nauczania. obeznać się przestarz. «dobrze się z czymś… … Słownik języka polskiego
oblatany — oblatanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. oblatać (p.) oblatany w użyciu przym., pot. «dobrze się na czymś znający, z czymś obeznany» Ktoś oblatany w literaturze współczesnej … Słownik języka polskiego
obyty — obyci 1. «obeznany, zżyty, oswojony z czymś; przyzwyczajony do czegoś» Był obyty z bronią. Marynarze obyci z morzem. 2. «umiejący się zachować, znaleźć w towarzystwie, towarzysko wyrobiony, mający dobre maniery» Był bardzo młody i mało obyty … Słownik języka polskiego
osłuchany — osłuchanyni imiesł. bierny czas. osłuchać (p.) osłuchany w użyciu przym. 1. «obeznany, zaznajomiony przez częste słuchanie» Był osłuchany w muzyce poważnej. 2. «spowszedniały przez częste słyszenie» Osłuchane komunały, slogany, hasła … Słownik języka polskiego
otrzaskany — pot. «obeznany, obznajmiony z czymś; także: umiejący się zachować, znaleźć w towarzystwie» Był otrzaskany z karabinem. Był otrzaskany w świecie … Słownik języka polskiego
dobry w te klocki — (O mężczyјnie) Dobrze obeznany w uprawianiu seksu Eng. (Of a man) Able to copulate well or satisfactorily … Słownik Polskiego slangu
